Savoy Grand - Burn The Furniture

Obserwuj produkt:
Add feedback:

Manufacturer: Glitterhouse
Availability: Not in stock / but you can order

Log on in order to ask about availability.

Quantity:szt.
Net Price: €7.55 €11.67 €9.29

Tracklista:

1 A Trained Dog4:53

2 Moonlit7:52

3 Glen A Larson7:01

4 Why Did You Disappear?4:47

5 Survivor5:45

6 Business Is Good5:54

7 Match Farm5:07

8 The Mirror Song 8:55

9 Face Down In A Fountain 7:13

Wokalista Graham Langley pochodzi z Nottingham, od niedawna mieszka w wielkiej angielskiej metropolii nad Tamizą. Korzenie Olivera Mayne'a (bas i wibrafon) sięgają free-jazzu. Kieran O'Riodan jest wykształconym klasycznie perkusistą. Ian Sutton, początkowo w big bandach swingowych, gra na trąbce i klawiszach. Mieszkają w Leicester, Bimingham i Nottingham. Wszyscy razem tworzą jeden z najbardziej harmonijnych kwartetów: Savoy Grand. Jeszcze nie słyszeliście? Najwyższy czas by poznać...

Ich sensacyjny debiut "Dirty Pillows" ukazał się w 2001 roku w niemieckim Glitterhouse (odpowiedzialnym min. za europejskie wydania The Walkabouts). Ich muzyka to podróż przez wszechświat, lekka, uwolniona od wszelkich trosk. Słuchacz trafia do świata harmonijnego spokoju. Instrumenty, perkusja, bas, pianino i gitara służą jako urządzenia, które mają zatrzymać każdy atak, dla szybkości nie ma tutaj miejsca, czysta melancholia. To "ciche brzmienie" jest podtrzymywane przez charakterystyczny głos Grahama. Od czasu od czasu można odnieśc wrażenie, że płyta się zacięła lub ma uszkodzenia. To sekundy absolutnej ciszy. Potem, nareszcie, znajduje sie akord. Piękniejszej muzyki do relaksu chyba nie ma...

Utalentowani są Savoy Grand bez wątpienia, a jacy skromni: "Musze przyznać, że jesteśmy naprawdę dobrzy. Ale niestety nie dotarliśmy jeszcze do miejsca, w którym będziemy traktowani, jako kolejna rzecz, którą trzeba zobaczyć!" Ale to się pewnie niedługo zmieni, bo najnowsza płyta "Burn The Furniture" zapewnie zachwyci wielu z Was.

Niektórzy widzą tu podobieństwa z Radiohead, inni z Sigur Ros, jeszcze inni cenią tradycje dobrego minimal rocka czy wspólczesnego post rocka (Low, Kings Of Convenience).

Czterej Brytyjczycy wierzą w ideę pochodzenia rock'n'rolla. Ale rewolucja nie musi oznaczać głośnego grania. Graham: "Ja wprawdzie lubię głośną, agresywną muzykę, ale z reguły jest tak, że większośc muzyków wierzy, że trzeba być po prostu możliwie głośnym i jednoznacznym, by coś przekazać. We should talk more, we should touch more, much more!"

W czasach manii Limp Bizkit to chyba dobra nadzieja na przyszłość. Savoy Grand mogą z pewnością także zagrać rockowo, ale jest to teraz raczej niewykonalne, ponieważ ich sala prób jest jednocześnie mieszkaniem basisty Olivera Mayne'a w Nottingham. Byłoby to zbyt wielkie obciążenie dla sąsiadów, bo przy piosenkach, zarówno z "Dirty Pillows" jaki i z "Burn The Furniture" sąsiedzi z zaciekawieniem przyklejają uszy do ścian, aby odczuć własnym ciałem powstawanie nowych brzmień.

Miejmy nadzieję, że Olivier regularnie płaci czynsz, żeby nie musieli zmieniać miejsca prób. Byłoby bardzo szkoda... Aby zapobiec tej katastrofie, każdy fan powinien mieć ich płytę na swoim regale..., no i słuchać, słuchać...

Info wydawcy:

A bit like their music, things in the world of Savoy Grand move slowly, but very surely.

Formed in 1997, around singer-songwriter Graham Langley, it was 1999 that they were named by the NME (alongside other obscure acts such as Coldplay) as one of the best new bands to watch in the future. Later that year they released the debut 7" single "The Moving Air" on Leicester's Pickled Egg label. This record received great press and narrowly missed being NME's single of the week, as the weather at the time was "too sunny". They followed this a year later with the five track mini-album "Dirty Pillows", which was released by Narwhal Records in the UK, and (combined with the 7" tracks) in Europe by Glitterhouse Records, in early 2001.

Now we come to the end of 2001, and what is effectively their debut album: "Burn The Furniture" - A nine track epic, recorded over several weekends in 2001 (they all have day jobs, and having previously been based in Nottingham, they are now scattered around London and the Midlands).

Where earlier recordings captured the live frailty of the band, this release is more focussed and distilled - Using dramatic dynamics, string quartets, and subtle electronics to open up the dark lyrical world inside the songs.

These songs concentrate on the small things that can change your life, or someone elses: Regrets, Frustrations, and Hopes. The things people don't say, and why they don't say them? The final track "Face Down In a Fountain" sums these themes up: "the things you don't notice are the things closest, you're just a passer by".

Track by Track:

A trained dog: The first of many songs about the modern human desire to try and squeeze the joy out of everything.

Moonlit: - a song about accepting who you are. Maybe about growing older and not having to worry about the pointless things in life, but concentrating on the good stuff like sex and death. All impossible of course.

Glen A Larson:- a sinister tale of a childhood slowly but surely twisted out of shape. About mistakenly thinking its better to keep your mouth shut. Journalist's note: Glen A. Larson was producer for all those brilliant/shit 80's action shows; A-team, Battlestar Galactica, Knight Rider, Quincey - he wrote the theme music for a lot of them too.

Why Did You Disappear? - a pop song about getting lost on purpose..

Survivor: - (released on the EP, Nov 2001). A story inspired by mistaken rumours of an old friend's death. So it's about falling out of touch, with everything.

Business Is Good: - why be in a band? Inspired by a strange cobbler in Nottingham. He probably wasn't the strange one of course.

Match Farm: - About building something precious and then having the overwhelming urge to kick it over.

Mirror Song: - probably the most gothic thing the band have done. Or ever will. Sam Hempton (ex Six by Seven, currently playing with Matthew Jay) provides additional guitar on this track.

Face Down in a fountain: Sums up what the whole album could be about. Important things in life are being overlooked. This is a warning. Be careful or we will drown in an unstoppable tide of celebrity gossip and selfish bullshit anger. Sadly, This is our way of dealing with it.